część zęba

См. также в других словарях:

• korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• emalia — ż I, DCMs. emalialii; lm D. emalialii (emalialij) 1. «szkliwo otrzymywane z łatwo topliwych szkieł (głównie borowo ołowiowych), stosowane do pokrywania wyrobów ceramicznych, szklanych i metalowych w celach zdobniczych i ochrony przed korozją;… …   Słownik języka polskiego

• pieniek — m III, D. pieńka, N. pieńkiem; lm M. pieńki 1. «niewielki kawałek pnia ściętego drzewa; pniak, klocek» Pieniek do rąbania drewna. ◊ Mieć z kimś na pieńku «mieć do kogoś pretensje, żal; być z kimś w konflikcie» 2. → pień w zn. 2 3. «część zęba… …   Słownik języka polskiego

• emalia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. emalialii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj szkliwa, którym pokrywa się wyroby ceramiczne, szklane i metalowe w celach dekoracyjnych lub ochronnych {{/stl 7}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ubytek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. ubytektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszenie się ilości czegoś; strata : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubytki energii. Ubytek w dochodach firmy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szyjka — ż III, CMs. szyjkajce; lm D. szyjkajek 1. zdr. od szyja a) w zn. 1: Zapudrować szyjkę niemowlęcia. b) w zn. 2: Szyjka butelki, karafki. ∆ Szyjki rakowe «potrawa otrzymywana z mięsa odwłoka raków rzecznych» ∆ anat. Szyjka macicy «zwężona część… …   Słownik języka polskiego

• próchnica — ż II, DCMs. próchnicacy; lm D. próchnicaic 1. «zmiany chorobowe zęba polegające na odwapnieniu i rozkładzie twardych tkanek zęba i powstaniu ubytków» Próchnica zębów. Leczyć próchnicę. Zapobiegać próchnicy. 2. «część składowa niektórych gleb… …   Słownik języka polskiego

• korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …   Słownik języka polskiego

• korzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. korzeńenia; lm D. korzeńeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd roślin naczyniowych, tkwiący zwykle w podłożu i przytwierdzający do niego roślinę; służy do pobierania i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• promieniować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, promieniowaćniuję, promieniowaćniuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} emitować energię promienistą, cieplną lub elektromagnetyczną; również o energii (promienistej, cieplnej,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień